του ΣΟΥΛΠΙΚΙΟΥ
Όλοι ποθούν τη λευτεριά . Όμως την κερδίζουν οι αγνοί και ψυχόμενοι αγωνιστές αλλά δυστυχώς την σφετερίζονται οι χαρτογιακάδες και τα λαμόγια . Αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα από το έπος της Εθνικής Παλιγγενεσίας. Της οποίας γιορτάζουμε φέτος τα 200 χρόνια .
Όμως πολύ διαφορετικά το αντιλαμβάνονται και το ερμηνεύουν τα πεινασμένα αρπακτικά που επενδύουν στα προνόμια και στο κύρος της εξουσίας με την τέχνη του εφικτού τάχατες και τις αρετές της δημοκρατίας. Η οποία δημοκρατία δεν αφήνει κενά και αδιέξοδα . Επειδή σε αυτήν τη λογική ο σκοπός αγιάζει τα μέσα είναι φυσικό του κάθε είδους λαμόγια να θεωρούν αυτονόητα και απαραίτητη την παρουσία τους στα κέντρα των αποφάσεων με κάθε τρόπο και κόστος , όπως έγινε και στις προτελευταίες εκλογές εδώ στο νησί μας με την μοντέρνα αναβίωση του ΕΛ ΣΙΝΤ.
Όπου τα πιο γνωστά και ετερόκλητα λαμόγια ανεπιθύμητα και άστεγα προεκλογικά αναγκάστηκαν να συνασπιστούν και να δηλώσουν την παρουσία τους με το δικό τους συνδυασμό.
Επειδή όλοι τους έχουν μάθει να κινούνται στη σκιά και δεν τολμούσε κανένας τους να ηγηθεί ανασύρανε έναν παροπλισμένο πρώην δημοτικό άρχοντα . Αφού τον ξεσκουριάσανε, τον φρεσκάρανε και τον φτιασιδώσανε σαν Κουκλίνο τον μοστράρανε για πολέμαρχο ως ηρωικό και μοντέρνο Ελ Σιντ και τους κάθισε .
Ο κόσμος αποφάσισε να δώσει μία δεύτερη ευκαιρία στον αναγεννηθέντα Σωτήρα που και αυτή δυστυχώς χαραμίστηκε γιατί πριν ακόμα καταλαγιάσουν τα επινίκια άρχισε η φαγωμάρα.
Ο αρχηγός δεν τους βγήκε μαριονέτα όπως τον θέλανε για να υπογραφεί και να επικυρώνει αποφάσεις που παίρνονταν ερήμην του στη γιάφκα της παράκτιας αμαρτωλής στοάς .
Οπότε η κλίκα της συμφοράς άρχισε να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα δηλαδή να τον λοιδορεί, να τον βρίζει, να τον λασπολογεί και ολοένα να τον απαξιώνει.
Η ιστορία είναι γνωστή με καινούργιο αρχηγό που σίγουρα και αυτόν θα τον ροκανίσουν κατέβηκαν στις εκλογές και τις κέρδισαν πέρασε και αυτή τη φορά το δικό τους .
Ωστόσο αντιπαραβάλλοντας την πορεία και των δύο μεριών μία ψύχραιμη ματιά στο τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα μας επιτρέπει να πούμε συμπερασματικά ότι αν ο αποταριχευμένος αρχηγός δεν είχε ενθουσιαστεί τόσο πολύ για την επανεκλογή του ώστε να να θεωρεί τον εαυτό του αναντικατάστατο και αν είχε δείξει το δέοντα σεβασμό στο κοινό και περισσότερο εμπιστοσύνη σε πρόσωπα που πραγματικά τον στήριζαν θα μπορούσε να είναι ο ισόβιος δήμαρχος .
Ας πρόσεχε!!!
ΥΓ:
Όπως και στα προηγούμενα άρθρα των πορτραίτων η ευθύνη βαρύνει τον γράφοντα .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου