Ο ελληνάρας Ακάλυπτος

Νίκος Μπόβολος
Ή  σειρά που ταυτίστηκαν οι νεοέλληνες . Ψιλοέπαιζαν χρηματιστήριο, τσιμπούσαν κάνα δάνειο, είχαν ή θα ήθελαν να έχουν και μια πιτσιρίκα γκόμενα για να περνούν καλά και απλά έψαχναν τον τρόπο να πιάσουν την καλή χωρίς πολύ μεγάλο κόπο.

 Όταν παίχτηκε η σειρά για πρώτη φορά στην τηλεόραση. Φαντάζομαι ότι ο κόσμος θα τον έβλεπε ως μια απλή καταγραφή της καθημερινότητας, πασπαλισμένη με πολύ και καλό χιούμορ. Αυτό που φάνηκε με τα χρόνια όμως, είναι ότι εκείνη η εποχή ήταν σημαδιακή για την μετέπειτα εξέλιξη της Ελλάδας τόσο οικονομικά όσο και κοινωνικά.

Αντίθετα, έχουμε αναγάγει τον Ακάλυπτο σε έναν cult ήρωα που μας θυμίζει τα όμορφα χρόνια, τότε που όλοι είχαν λεφτά και καλή ζωή. Ο Ακάλυπτος μέσα από τη σειρά στην οποία μεγαλούργησε, κατάφερε να κάνει mainstream και συμπαθητική την πασοκική λαμογιά. Κατάφερε να μας κάνει να συμπαθήσουμε τον ελληνάρα που κρύβουμε μέσα μας, τον ελληνάρα που βλέπαμε στην τηλεόραση και μας θυμίζε αυτό που βλέπαμε στον καθρέφτη κάθε πρωί.

Αυτός ήταν. Το είδωλο του Ελληνάρα. Και αν δεν είχε την καθολική αναγνώριση, ήταν γιατί κάποιοι ντρέπονταν να ομολογήσουν ότι θαύμαζαν ή ζήλευαν τον Ακαλύπτο.