ΤΙ ΚΑΤΑΠΟΛΑ ΤΙ ΚΑΤΑΚΟΛΟ ΓΙΑΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ

Το καράβι, η Δημητρούλα ήταν συγκεκριμένα, κόντευε να φτάσει στα Κατάπολα, μετά θα έπιανε και Αιγιάλη. Ήμουν έξω λοιπόν να αρχίσω βαθιές εισπνοές αμοργιανού αέρα, όταν χτύπησε το τηλέφωνο...
- Ναι;
- Έλα αγάπη μου!
- Έλα γιαγιά...
Η γιαγιά Κανέλλα...
- Πού είσαι;
- Τώρα γιαγιά φτάνουμε στα Κατάπολα.
- Αααααα είναι πολύ ωραία εκεί...
- Πότε ήρθες στα Κατάπολα ρε γιαγιά και έχεις άποψη;
- Εγώ; Εκατό φορές έχω πάει!
- Στα Κατάπολα;
- Ναι, ναι στο Κατάκολο, πολλές φορές έχω έρθει.
- Δεν είμαι στο Κατάκολο καλέ. Στα Κατάπολα σου λέω.
- Ναι, και εγώ στο Κατάκολο σου λέω.
- Στα Κατάπολα ρε γιαγιά, ΚΑ-ΤΑ-ΠΟ-ΛΑ
- Ααα και 'γω τι σου λέω; Κατάκολο λέω.
- Εγώ όμως δεν λέω Κατάκολο, λέω Κατάπολα.
- Ναι, ρε παιδί μου στο Κατάκολο που φεύγει το καράβι για Ζάκυνθο. Άμα πας Ζάκυνθο να μου φέρεις μαντολάτο.
- Ναι, και μια Καρέτα-Καρέτα.
- Θα πάτε και Κρήτη μετά; Μα τι δουλειά έχει το Κατάκολο με την Κρήτη;
- Γιαγιά άκου προσεκτικά! Δεν είμαι στο Κατάκολο, είμαι στα Κατάπολα, στην Αμοργό, το νησί στο Αιγαίο, δίπλα από το Κουφονήσι που είναι ο Μανόλης (ο κουμπάρος της).
- Καλά παιδί μου είσαι και δασκάλα πανάθεμα σε! Το Κατάκολο είναι στην Πελοπόννησο, τι δουλειά έχει στην Αμοργό το Κατάκολο; Αλλιώς το λένε το μέρος που είσαι και λες βλακείες τόση ώρα και σε ακούει και ο κόσμος και θα γελάνε μαζί σου και θα λένε ντροπή της είναι και δασκάλα και δεν ξέρει που είναι το Κατάκολο. Εγώ όταν πήγαινα σχολείο ο δάσκαλος μας έβαζε και μαθαίναμε τους νομούς και τις πρωτεύουσες και τα ποτάμια και τα βουνά και τα ξέρω όλα και στο ΚΑΠΗ όλοι λένε "Μπράβο Κανελλάκι που τα ξέρεις όλα", αλλά εσύ τίποτα δεν έμαθες και απορώ τι μαθαίνεις και στα παιδάκια στο σχολείο, γαϊδούρι ε γαϊδούρι...
- Ναι γιαγιά Κατάπολα το λένε το μέρος εδώ...
- Είδες που στο είπα; Μα να μην ξέρεις που είναι το Κατάκολο, χαχαχα με έκανες και γέλασα... Άντε καλά να περάσεις...