Τα βατραχακια του Μπουκαι

"Μια φορά, δύο βατραχάκια έπεσαν σ’ ένα βάζο με αφρόγαλο.

Αμέσως κατάλαβαν ότι βούλιαζαν. Ήταν αδύνατο να κολυμπήσουν ή να επιπλεύσουν για πολύ μέσα σ’ εκείνη την πηχτή μάζα που έμοιαζε με κινούμενη άμμο.
Στην αρχή, τα βατραχάκια χτυπούσαν με μανία τα πόδια τους για να φτάσουν στην άκρη του δοχείου. Όμως, ήταν ανώφελο. Απλώς πλατσούριζαν στο ίδιο σημείο και βυθίζονταν περισσότερο. Ένιωθαν ότι γινόταν όλο και δυσκολότερο ν’ ανέβουν στην επιφάνεια και ν’ αναπνεύσουν.

Το ένα φώναξε: «Δεν μπορώ άλλο. Είναι αδύνατον να βγεις από εδώ. Σ’ αυτό το υλικό δεν μπορείς να κολυμπήσεις. Αφού θα πεθάνω, δεν βλέπω γιατί πρέπει να παρατείνω το βάσανό μου. Τί νόημα έχει να πεθάνεις εξαντλημένος από μια στείρα προσπάθεια;»

Μόλις το είπε αυτό, έπαψα να χτυπάει τα πόδια του και βυθίστηκε αμέσως. Το κατάπιε κυριολεκτικά το πηχτό άσπρο υγρό.

Το άλλο βατραχάκι, πιο επίμονο και ίσως πιο πεισματάρικο, σκέφτηκε: «Δεν γίνεται! Δεν υπάρχει τρόπος να κουνηθείς μέσα σ’ αυτό το πράγμα. Ωστόσο, παρόλο που ο θάνατος πλησιάζει, προτιμώ να παλέψω ως την τελευταία μου πνοή. Δεν θέλω να πεθάνω ούτε δευτερόλεπτο πριν την ώρα μου».

Συνέχισε να προσπαθεί και να πλατσουρίζει στο ίδιο σημείο, δίχως να προχωρεί ούτε εκατοστό ώρες και ώρες.

Και ξαφνικά, τόσο που χτυπούσε τα πόδια του, το αφρόγαλο έπηξε κι έγινε βούτυρο.

Έκπληκτο, το βατραχάκι πήδηξε και πατινάροντας έφτασε στην άκρη του δοχείου. Και γύρισε στο σπίτι του κοάζοντας χαρούμενο."

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΠΑ

Ο γάλλος φιλόσοφος Michel Foucault σε μια συνέντευξη που έδωσε λίγο πριν από τον θάνατό του (γεννήθηκε το 1926 και πέθανε το 1984), στην ερώτηση «τι είναι η φιλοσοφία», έδωσε την απάντηση: «Φιλοσοφία είναι εκείνη η δραστηριότητα μέσω της οποίας ο καθένας μας μπορεί να γίνει κάτι το διαφορετικό από αυτό που είναι».
Γνωσιοθεωρία, φιλοσοφία της ιστορίας, θεωρία της εξουσίας, ηθική και αισθητική για τον Foucault είναι ένα ενιαίο θεωρητικό σύμπαν το οποίο εκφράζει έναν αντίστοιχο τρόπο ζωής. 

Με βάση όλα αυτά, μπορούμε να αντιληφθούμε την τελευταία εκδοχή του Μαγκρίτ στο Αυτό δεν είναι πίπα. Τοποθετώντας το σχέδιο της πίπας και τη διατύπωση που του χρησιμεύει ως λεζάντα στην καλά οριοθετημένη επιφάνεια ενός πίνακα πάνω σε ένα ξύλινο τρίεδρο χοντρό και στέρεο, ο Μαγκρίτ κάνει ό,τι χρειάζεται για να ανασυστήσει […] τον κοινό τόπο στην εικόνα και τη γλώσσα. Όμως, αυτή η επιφάνεια αμφισβητείται πάραυτα: διότι η πίπα, την οποία ο Μαγκρίτ, με τόσες προφυλάξεις, είχε προσεγγίσει στο κείμενο, είχε εγκλείσει μαζί με αυτό το θεσμικό ορθογώνιο του πίνακα, νατην που πέταξε: είναι εκεί ψηλά, σε μια επίπλευση χωρίς σημείο αναφοράς, μην αφήνοντας ανάμεσα στο κείμενο και το σχέδιο, του οποίου θα έπρεπε να είναι ο σύνδεσμος και το σημείο σύγκλισης στον ορίζοντα, παρά μόνο ένα μικρό κενό χώρο, τη στενή αυλακιά της απουσίας της –κάτι σαν σημάδι χωρίς φυσική περιγραφή της διαφυγής της.

Και τότε, πάνω στους λοξότμητους, και τόσο φανερά ασταθείς, ορθοστάτες του, δεν απομένει στο καβαλέτο τίποτε άλλο παρά να ανατραπεί, στο πλαίσιο να διαλυθεί, στον πίνακα και την πίπα να κυλήσει καταγής, στα γράμματα να σκορπιστούν: ο κοινός τόπος –ένα τετριμμένο ή καθημερινό μάθημα– έχει χαθεί […]».

Mισέλ Φουκώ

Τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα των «Αμάν»

ΣΕΞ ΜΕ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ Ν. 1595

Σεξ με γραπτή συναίνεση; Ελεος!

Θα ισχύσει στη Σουηδία από το 2018. Φαντάζεστε να έρθει στην Ελλάδα; Θα αρχίσουν τα «είσαι για μια γρήγορη… συναίνεση;» και «τι σου υπογράφω, μάνα μου…». Θα πηγαίνεις στο ραντεβού με τη δήλωση παραμάσχαλα; Θα είναι προσυμπληρωμένη ή θα χρειάζεται ΚΕΠ; Ασε τα παράπονα «έξι μήνες έχεις να μου υπογράψεις»...
Στα περίπτερα μαζί με τα προφυλακτικά θα έχουν και έτοιμη νια δήλωση του Ν. 1595 .
Μεχρι να υπογραψεις τα χαρτιά μέχρι να βάλεις το προφυλακτικό θα σου έχει κοπεί η όρεξη για σε αυτά τα πράγματα βρε παιδάκι είναι αυτο που λέει ο θυμόσοφος λαός στην βράση κολάει το σίδερο.

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΣΟΥΛΠΙΚΙΟΥ

Καλήν Εσπέρα άρχοντες

Του τόπου μας αφέντες

Απόψε θα τ’ ακούσετε

Με παστρικές κουβέντες

Σήμερα που στη Βηθλεέμ

Ο λυτρωτής γεννήθηκε

Ελπίζουμε ν΄αλλάξετε

Τα πονηρά σας ήθη

Και λέμε για τις λαμογιές

Που τις γνωρίζουμε όλοι

Και είναι καιρός να σφύξουν

Και οι δικοί σας κώλοι

Εσείς που τάχα ξέρετε

Του εφικτού την τέχνη

Ακόμα και το άρωμα

Το κάνετε να ζέχνει

Τα φανερά σας έργατα

Της ζούλας, τα παράμερα

Είν όπως λέγαν οι παλιοί

Του κώλου τα ενιάμερα

Οχυρωμένος για καλά

στις πλούσιες φωλιές σας

Τρώτε χαβιάρι κι αστακό

Κι εμείς τις κουτσουλιές σας

Καλήν εσπέρα άρχοντες

Σαν είναι ο ορισμός σας

Αμέτε στον αγύριστο

Εσείς και το καλό σας.

Δικά σας τα μνημόνια

Με γειά σας και η κρίση

Μακάρι ο χρόνος πούρχεται

Τον κόσμο να ξυπνήσει

Και επειδή η αντίδραση

Πάντα γεννάει δράση

Όλο και κάποιος θα βρεθεί

Όλους να σας φτύσει

Μ ένα τραγούδι ηρωϊκό

Και με το φως του ήλιου

Θα βγούμε όλοι στα βουνά

Μαζί με την Μποφίλιου

Τα γρανιτένια στήθη της

Με σθένος θα προτάξει

Και όποιος θέλει ελεύθερα

Θάρχεται να.. βυζάξει

Γι αυτό κι ο Τσίπρας άδικα

Συσσίτια θα κάνει

Αφού δεν έχουμε ψωμί

Θα τρώμε παντεσπάνι

Καλή Χρονιά

Και ο Θεός να μας λυπηθεί

ΣΟΥΛΠΙΚΙΟΣ

H ΚΛΑΝΙΑ

Ήταν μια φορά μια κοπέλα και θα πήγαινε να συναντήσει για πρώτη φορά τους γονείς του γκόμενου τις οι οποίοι τις είχανε τραπέζι . Δυστυχώς όμως το πρωί η κοπέλα είχε κατεβάσει κάνα δύο πιάτα μπρόκολο και ένα πιάτο γίγαντες και είχε κάποιες στομαχικές διαταραχές . Το βράδυ ήρθε και η κοπέλα καθότανε στο τραπέζι με τους γονείς του δικού της και τον δικό της όταν ξαφνικά εκεί που μιλάγανε ακούγεται πςςςςςς?. π! Πω πω έγινα ρόμπα, σκέφτηκε η κοπέλα. Αμέσως ο πατέρας φωνάζει:
-Τζακ έλα εδώ τώρα.
Η κοπέλα κοιτάει κάτω και βλέπει τον σκύλο του σπιτιού να είναι δίπλα της. Πω πω ρε πο***η μου, σκέφτεται, γλίτωσα από του χάρου τα δόντια. Ευτυχώς νομίσανε ότι το σκυλί το έκανε. Αμέσως, αμέσως η κοπέλια ξεθάρρεψε οπότε μετά από λίγο πάλι ακούγεται ένα Πρρρρρ?.. πςςςς. Και τότε ο πατέρας ξαναφωνάζει:
-Τζακ δεν σου είπα να έρθεις εδώ;
(στα αρ***δια του ο Τζακ, ούτε που κουνήθηκε από την θέση του).
Η κοπέλα την είχε καταβρεί. Ωραίο πράγμα να κλάνεις και μετά να τα φορτώνουν στο σκυλί, σκέφτηκε. Δεν περάσανε 10 λεπτά και ακούγεται ένα Πρρρρρρ?.. πςπςπρρρρ? πφφφφφφφ. κλανιά 20δεπτερολέπτων μιλάμε κόντεψαν να πέσουν τα σερβίτσια από το τραπέζι και τότε ο πατέρας:
-Τζακ τσακίσου έλα εδώ τώρα γιατί όπως πάει αυτή σε λίγο θα σε χέσει!

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΕΓΙΝΕ ΠΡΑΞΗ

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΕΓΙΝΕ ΠΡΑΞΗ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΟΤΑΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΚΛΕΙΣΤΟ ΣΤΗΝ ΑΙΓΙΝΑ

Μαθήματα Kolotubas

 Σύμφωνα με την θεωρία Μαθήματα Kolotubas του ΑΛΛΟΥ
«Μαθήματα Kolotubas» . Τo χειρότερο όμως δεν είναι αν κάνεις kolotubα, αλλά πόσο συχνά την κάνεις.( F= N / T, Συχνότητα= Αριθμός kolotubas ανά μονάδα Χρόνου).

Ο ΝΕΟΣ ΧΑΛΙΦΗΣ - ΠΟΙΗΜΑ

Θαρθεί η ώρα κι η στιγμή

Της Αίγινας τα πλήθη

Να βγάλουν με την ψήφο τους

Τον νέο τους Χαλίφη

Θα βγούν στην επιφάνεια

Αλήθειες μα και ψέματα

Και θα ανάψουν για καλά

Τα πάθη και τα αίματα

Κάποιοι θα χάσουνε τα αυγά

Μαζί με τα καλάθια

Κι άλλοι θα περπατήσουνε

Ξυπόλητοι στ αγκάθια

Ο μίνι Κιμ της Αίγινας

Στη μάχη που θα δώσει

Πιστεύει τον Ακράτητο

Πως θα τον ξεβρακώσει

Όμως με δεκαενιά σταυρούς

Κι ακόμα πέντε φίλους

Θα ψάχνει μάλλον άδικα

Στα άχυρα για ψύλλους.

Και επειδή ο πλάτανος

Με τις κλανιές δεν πέφτει

Πριν ξεκινήσει ο.. πόλεμος

Κοιτάξτε τον καθρέφτη

Τιμούμε και σεβόμαστε

Τον ευγενή σας στόχο

Αλλά… μήπως και λογαριάζατε

Χωρίς τον ξενοδόχο;

Σοβαρευτείτε σκερβελέδες

Και καλές γιορτές

ΣΟΥΛΠΙΚΙΟΣ

THE BLACK LIST

THE BLACK LIST μια καταπληκτική σειρά που αξίζει να δείτε.
Τι συμβαίνει όταν ο Νο 4 καταζητούμενος του FBI αποφασίζει να παραδοθεί χρησιμοποιώντας ως διαπραγματευτική δύναμη μια λίστα από τους μεγαλύτερους κακοποιούς του κόσμου; Ποιος μπορεί να είναι ο στόχος του και πόσα κρυμμένα μυστικά μπορεί να διαθέτει;
 Ο αιώνια μοχθηρός, στη δική μου συνείδηση, James Spader, κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα: να υποδύεται τον κακό. Χρόνια εγκληματίας, κατάφερε να ξεφύγει πολλές φορές από το FBI και κινήθηκε στο παρασκήνιο, αποκτώντας συμμάχους και εχθρούς τους οποίους συναντά έναν- έναν κατά τη διάρκεια της «συμφωνίας» που συνάπτει με το FBI.
 Ένα και βασικό αίτημα του Raymond «Red» Reddington, προκειμένου να αποκαλύψει τους κακοποιούς είναι να συνεργαστεί σχεδόν αποκλειστικά με την Elisabeth Keen, μια πράκτορα που ειδικεύεται στη σκιαγράφηση χαρακτήρων.

ΥΓ. Στα δικά μας τώρα υπάρχει μαύρη λίστα και από ποιόν ; ποιοί είναι στο στοχαστρό του; ποιοί είναι ψηλά στην λίστα; Πόση υπομονή έχει για να τους εξοντώσει ; Ο χρόνος θα το δείξει... 

Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΤΑ ΑΝΤΙΔΩΡΑ!!!

Οι δικαστές  Αθανάσιος Πολυζωίδης και Γεώργιος Τερτσέτης , που το 1834, ηγήθηκαν της δίκης των ηγετών  της Επανάστασης  του 1821 Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και Δημήτρη Πλαπούτα, οι οποίοι κατηγορήθηκαν από την βαυαρική αντιβασιλεία για εσχάτη προδοσία εναντίον τους και ταυτόχρονα του ανήλικου τότε και μετέπειτα βασιλιά  Όθωνα.

Πρόεδρος του δικαστηρίου ήταν ο Αναστάσιος Πολυζωίδης καταγόμενος από το Μελένικο Σερρών, της τουρκοκρατούμενης Μακεδονίας.Μέλη του δικαστηρίου ήταν οι Γ. Τερτσέτης, ο Δ. Σούτσος, ο Α. Βούλγαρης και ο Φ. Φραγκούλης. Ο αντιβασιλέας Μάουερ είχε εκ των προτέρων αποφασίσει να πάρει τα κεφάλια των δύο ηρώων. Για την ευόδωση των σκοπών του χρησιμοποίησε τον υπουργό Δικαιοσύνης Κ. Σχινά και τον εισαγγελέα της έδρας, κάποιον Μάσoν.

Όμως ο Πολυζίδης είδε την αθωότητα των κατηγορούμενων και μαζί με τον Γεώργιο Τερτσέτη τους έκριναν αθώους όμως οι άλλοι τρείς ήταν ανένδοτοι οι πραγματικοί λόγοι που δεν υποχωρούσαν φαίνεται από τον κάτωθι διάλογο.

Ο Πολυζωίδης απευθυνόμενος στους τρείς δικαστές λέει:
-Σεις κύριε Σούτσο έχετε πάρει ως σύζυγο την αδελφή του Υπουργού Δικαιοσύνης; είστε γαμπρός του δηλαδή;
- Μάλιστα
-... έχετε δίκιο
- Σεις κύριε Φραγκούλη πήρατε μετάθεση από την Χαλκίδα για να έρθετε εδώ στην πρωτεύουσα;
- Ακριβώς
- ... για μια μετάθεση λοιπόν!!!
- Εσείς κύριε Βούλγαρη απο γραφεύς του Υπουργείου βρεθήκατε Δικαστής φυσικά δεν έχετε ιδέα απο Νομικά αλλά αυτό δεν ενοχλεί ούτε εκείνους ούτε εσάς ... βέβαια έχετε αρκετό μίσος για τους Κολοκωτροναίους...

Είναι επίκαιρο όσο ποτέ απλά αλλάζουν τα πρόσωπα και οι καταστάσεις τα αντίδωρα πάντα θα υπάρχουν. Όταν πέφτουν οι υπογραφές πάντα υπάρχει το αντίδωρο είτε μικρό είτε μεγάλο.
Όσο καθυστερεί η υπογραφή τόσο μεγαλώνει το αντίδωρο
-

ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΙΟΥΛΙΟΣ 2014: ΑΝΑΤΑΡΑΞΕΙΣ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΜΟΥΡΤΖΗ

Μετά από τρία και πλέον χρόνια η εφημερίδα δικαιώνεται , η μάχη γινόταν για τον έλεγχο της καρέκλας και το μοίρασμα εξουσιών . Δικαιώνεται και ο Φίλιππος Τζίτζης που μίλησε στον απολογισμό για την παρέα των 5 αυτοί τα βρήκαν μεταξύ τους , οι υπόλοιποι είναι για το ΝΑΙ.
Φαίνεται πλέον ξεκάθαρα τι μέλλει γενέσθεται...

Οι παραμυθάδες έπαιξαν ζωτικό στο «δέσιμο» των αρχαίων κοινωνιών

Σήμερα ο ρόλος του παραμυθά τείνει να περιορισθεί στον παππού και τη γιαγιά που λένε ιστορίες στα εγγόνια τους, αλλά στην εποχή των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών, όταν ακόμη δεν είχε εμφανισθεί η οργανωμένη θρησκεία, οι παραμυθάδες βοήθησαν καταλυτικά να αναπτυχθούν δεσμοί συνεργασίας ανάμεσα στους ανθρώπους, σύμφωνα με έρευνα Βρετανών ανθρωπολόγων. Παράλληλα, οι ίδιοι είχαν τα…τυχερά τους, καθώς προσέλκυαν ιδιαίτερα τα βλέμματα του άλλου φύλου.

Η έρευνα, η οποία έγινε από ερευνητές με επικεφαλής τον Ντάνιελ Σμιθ του τμήματος Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου (UCL), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications», δείχνει ότι οι προϊστορικοί άνθρωποι που έλεγαν ωραίες ιστορίες, έπαιξαν ουσιαστικό ρόλο για να προωθηθούν οι αξίες της αλληλεγγύης και της ισότητας. Όταν αργότερα αναπτύχθηκαν οι μεγαλύτερες αγροτικές κοινωνίες και η θρησκεία, τον ρόλο αυτόν ανέλαβαν οι θεοί και η (συνήθως εκφοβιστική) ηθικολογία τους.

Η διήγηση ιστοριών είναι ένα πανανθρώπινο και πανάρχαιο χαρακτηριστικό, που αναδύεται αυθόρμητα στην παιδική ηλικία. Οι ανθρωπολόγοι εκτιμούν ότι οι παραμυθάδες -που τους βρίσκει κανείς παντού στη Γη- ήσαν ανέκαθεν στις κοινότητές τους πιο δημοφιλείς ακόμη και από τους καλύτερους κυνηγούς, ενώ είχαν επίσης περισσότερες ευκαιρίες να βρουν σύντροφο και να κάνουν παιδιά.

Οι ερευνητές μελέτησαν τις ιστορίες που έλεγαν ηλικιωμένοι, οι οποίοι κατάγονταν από μια παλαιά φυλή κυνηγών-τροφοσυλλεκτών, τους Άγκντα, που ζούσαν στις Φιλιππίνες τουλάχιστον πριν από 35.000 χρόνια.

Όταν 300 μέλη από 18 καταυλισμούς Άγκντα ρωτήθηκαν με ποιον θα ήθελαν περισσότερο να συμβιώνουν (είχαν να διαλέξουν ανάμεσα σε ανθρώπους με σωματική δύναμη, ικανότητες κηνυγιού και ψαρέματος, ιατρικές γνώσεις κ.α.), απάντησαν ότι πάνω απ’ όλα προτιμούσαν κάποιον που να λέει ωραίες ιστορίες. Καθόλου τυχαία, οι επιστήμονες βρήκαν ότι οι επιδέξιοι παραμυθάδες είχαν κατά μέσο όρο 0,5 περισσότερα παιδιά από όσους έλεγαν…χάλια ιστορίες.

http://analitis.gr/oi-paramythades-epaiksan-zwtiko-sto-desimo-twn-arxaiwn-koinwniwn/

ΥΓ. ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΜΥΘΑΔΕΣ ... ΜΗΝ ΠΑΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ