ΨΑΡΟΓΑΤΟΣ: Αυγούστου 2015

Σέ ενα νησί υπάρχει ο αυτοπροσδιοριζόμενος Ποπαϋ. Αισθάνεται πως είναι ο ήρωας των καρτουν. Όμως υπάρχει μια ειδοποιος διαφορά το ένα είναι καρτούν και το άλλο άνθρωπος. Σε αυτή την διαφορά θα προσθέσουμε ότι το καρτούν είναι μια συμπαθητική μορφή που βοηθάει τους συναθρώπους του και κυνηγάει το κακό που βρίσκεται στην μορφή του Βρούτου. Η ανθρώπινη και αυτοπροσδιορζόμενη μορφή του Ποπάυ έχει αναλάβει τον ρόλο του κατήγορου, του κακού κατήγορου που ξεπερνάει τα όρια της σπέκουλας.
Κατηγορεί τους επιχειρηματίες του νησιού ότι δεν κόβουν αποδείξεις και ότι φοροδιαφεύγουν. Κατηγορεί τις τοπικές αρχές ότι είναι ανάξιες. Μόνο που τα κατηγορητήρια του θυμίζουν κάποιο είδος πυροτεχνημάτων

Όταν φτάνεις σε κάποια ηλικία είναι κακό να ασχολείσαι με πυροτεχνήματα σε μικρή ηλικία τα πυροτεχνήματα δεν βλάπτουν είναι φυσιολογικά σε μεγάλη ηλικία κάνουν κακό....

Φαίνεται ότι από μικρός αντί για ναυτικός ήθελε να γίνει αστυνομικός και του έμεινε απωθημένο.

Όταν θέλεις να είσαι καταγγέλων και κατηγορός καλό είναι να έχεις κάνει την αυτοκριτική σου. Πρέπει εσύ ο ίδιος να είσαι έντιμος όπως πχ να κτίζεις σπίτι στα νόμιμα τετραγωνικά και να μην έχεις παρανομίες-αυθαιρεσίες. Να πληρώνεις στο σύνολο στο ΦΠΑ στα υλικά και όχι να κάνεις ψαλίδι, είναι και αυτό ένα είδος φοροδιαφυφής και εκεί είσαι συνειδητά συνένοχος. Το ίδιο ισχύει και με το ψαλίδι στα ένσημα του ΙΚΑ των εργατών αυτό είναι εισφοροδιαφυγή από τα ασφαλιστικά ταμεία. Για αυτό ας μην διαμαρτύρονται κάποιοι για το ψαλίδι στις συντάξεις γιατί αυτοί είναι που συνέβαλαν σε αυτό το χάλι. Τέλος η ιστορία μας διδάσκει ότι διαμαρτύρονται πάντα αυτοί που είχαν τα προνόμια και τα έχασαν , αυτοί που έτρωγαν με χρυσά κουτάλια όταν ήταν σε θέση ευθύνης για αυτούς ο Ποπάυ του νησιού δεν έχει να πεί τίποτα; δεν ήξερε για τον φόνο ή ήταν μέσα στο κόλπο;

ΥΓ.
Η ιστορία είναι φανταστική και δεν έχει σχέση με πρόσωπα ή καταστάσεις.
Αυτό το γράφουμε γιατί ποτέ δεν ξέρεις αν υπάρχει κάποιος Ποπάυ ανάμεσα μας.